Kampania gniewu przeciwko Chinom – Larry Romanoff

Autor, Larry Romanoff, 9 lipca 2021 r

Wstęp

Nie powinno być tajemnicą, choć nadal wydaje się, że żadna z dwóch wojen światowych nie została rozpoczęta (ani pożądana) przez Niemcy, ale była stworzeniem grupy europejskich syjonistycznych Żydów z deklarowanym zamiarem całkowitego zniszczenia Niemiec. [1] [2] [ 3 ][ 4 ][ 5 ][ 6 ][ 7 ] Jednak ta teza nie jest celem tego eseju i nie będę jej tutaj rozwijał, ale treść powinna przekonać przeciętnego czytelnika że I wojna światowa z pewnością pasuje do tego opisu. Głównym celem tego eseju jest pokazanie nie tylko, że „historia lubi się powtarzać”, ale że historia, która się dzisiaj powtarza, to masowe przygotowanie ludzi świata zachodniego (ale przede wszystkim Amerykanów) w ramach przygotowań do III wojny światowej – która, jak sądzę, jest już nieuchronna.

W 1940 ci europejscy syjoniści i właściciele mediów (ukrywający się za scenografią rządu Wielkiej Brytanii) zainicjowali coś, co nazwali „kampanią gniewu” z deklarowaną przyczyną „zaszczepienia osobistej nienawiści wobec narodu niemieckiego i Niemiec” , powiązane partie zadowolony, że pierwotne 6% brytyjskiej populacji, która „nienawidzi Niemiec”, zwiększyło się do ponad 50% pod koniec kampanii i na tym się nie skończyło. Fale radiowe pełne były opisów „okrucieństwa i czerni duszy niemieckiej”. [8] W gazetach brytyjskich pojawiły się artykuły nawołujące do „systematycznej eksterminacji całego narodu niemieckiego” po zakończeniu wojny. Tak więc po zwycięstwie nad Niemcami każda osoba pochodzenia niemieckiego miała zostać stracona, a sam naród niemiecki zniknąć na zawsze. Te egzekucje faktycznie się rozpoczęły – obozy śmierci Eisenhowera, a następnie plan Morgenthau, z których oba ostatecznie się nie powiodły. Metody „zaszczepienia osobistej nienawiści” do Niemiec były chyba zbyt skuteczne. Antyniemiecka histeria stała się tak poważna, że król Jerzy V musiał zmienić swoje niemieckie imię „Saksonia-Coburg” na „Windsor” i zrzec się wszystkich swoich niemieckich tytułów.

Ta nienawiść do Niemców była propagowana nie tylko w USA i Wielkiej Brytanii. W krajach na całym świecie media rozpowszechniają ten sam przekaz nienawiści wobec Niemiec i Niemców. Zespoły „specjalistów” postępowały zgodnie z tym samym scenariuszem w większości innych narodów, wszyscy zaszczepili masową nienawiść do Niemców, którzy byli w każdym narodzie gwałtownie przedstawiani jako wcielenie zła, charakter ten wynikał jedynie z faktu ich niemieckiego pochodzenia. W Brazylii kraj ogarnęły antyniemieckie demonstracje i zamieszki, niszczono niemieckie firmy, napadano i zabijano Niemców. W prawie każdym kraju niemieckojęzyczna prasa i używanie języka niemieckiego całkowicie zanikły podczas wojny w obawie przed odwetem, podobnie jak wszystkie niemieckie szkoły i większość przedsiębiorstw. Żaden nie został ponownie otwarty. Brazylia początkowo była zdecydowana pozostać neutralna, ale nowo utworzony uniwersytecki związek studencki został dokooptowany i wykorzystany z tak wielką skutecznością, że w ciągu roku Brazylia wypowiedziała wojnę Niemcom.[9] W Brazylii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii wielu nazwy miast, ulic, potraw zostały zmienione, aby wyeliminować ich niemieckie pochodzenie.

Na całym świecie, podobnie jak w Stanach Zjednoczonych, podczas obu wojen światowych stosowano fałszywą propagandę wojenną, aby podżegać całe populacje do irracjonalnej nienawiści do wszystkiego, co niemieckie, nawet do tego stopnia, że media zalecały eksterminację całej rasy niemieckiej – we wszystkich narodach. Z tym wszystkim i wiele więcej, Ameryka była siedliskiem nienawiści do całej ludności niemieckiej. Po drugiej wojnie światowej Niemcy były powszechnie oskarżane o stosowanie propagandy przeciwko Żydom, podczas gdy nasze podręczniki historii wymazały potężną i niewypowiedzianie złą burzę ogólnoświatowej propagandy nienawiści skierowanej przeciwko Niemcom przez Żydów przed i podczas obu wojen światowych. Szczegóły poniżej.

Początki masowej manipulacji umysłem publicznym

Wiele lat temu żydowsko-amerykański komentator polityczny Walter Lippmann zdał sobie sprawę, że ideologię polityczną można całkowicie sfabrykować, używając mediów do kontrolowania zarówno prezentacji, jak i konceptualizacji, nie tylko do tworzenia głęboko zakorzenionych fałszywych przekonań w populacji, ale także do całkowitego wymazania niepożądanych idee polityczne z umysłów opinii publicznej. To był początek nie tylko amerykańskiej histerii na rzecz wolności, demokracji i patriotyzmu, ale także całej sfabrykowanej opinii politycznej, procesu, który trwa do dziś. Lippmann stworzył te teorie masowej perswazji opinii publicznej, używając całkowicie sfabrykowanych „faktów” głęboko wszczepionych w umysły naiwnej publiczności, ale w tej historii jest znacznie więcej. Austriacki Żyd Edward Louis Bernays który był siostrzeńcem Zygmunta Freuda, był jednym z najbardziej rozwiniętych uczniów Lippmanna i to on wcielił jego teorie w życie. Bernays jest powszechnie znany w Ameryce jako ojciec Public Relations, ale znacznie dokładniej można by go opisać jako ojca amerykańskiego marketingu wojennego, a także ojca masowej manipulacji opinią publiczną.

Bernays twierdził, że „jeśli zrozumiemy mechanizm i motywy umysłu grupowego”, możliwe będzie „kontrolowanie i kierowanie masami zgodnie z naszą wolą bez ich wiedzy”. Nazwał tę naukową technikę kształtowania opinii „inżynierią zgody” i aby to osiągnąć, połączył teorie psychologii tłumu z psychoanalitycznymi ideami swojego wuja Zygmunta Freuda. [ 10 ][ 11 ]Bernays uważał społeczeństwo za irracjonalne i niebezpieczne, z „instynktem stadnym” i że jeśli wielopartyjny system wyborczy (co wskazuje na to, że został stworzony przez grupę europejskich elit jako mechanizm kontroli populacji) miałby przetrwać i nadal służyć tym elit, konieczna była masowa manipulacja opinią publiczną. Te elity, „niewidzialni ludzie”, mieliby, poprzez swój wpływ na rząd i kontrolę nad mediami, monopol na władzę kształtowania myśli, wartości i reakcji obywateli. Był przekonany, że ta grupa powinna zalać opinię publiczną dezinformacją i naładowaną emocjonalnie propagandą, aby „zaprojektować” przyzwolenie mas i tym samym rządzić nimi. Według Bernaysa, to wytworzyło zgodę mas, tworząc zgodność opinii ukształtowanych przez narzędzie fałszywej propagandy, miałoby kluczowe znaczenie dla przetrwania „demokracji”. Bernays pisze:

„Świadoma i inteligentna manipulacja zorganizowanymi zwyczajami i opiniami mas jest ważnym elementem demokratycznego społeczeństwa. Ci, którzy manipulują tym niewidzialnym mechanizmem społeczeństwa, tworzą niewidzialny rząd, który jest prawdziwą siłą rządzącą naszym krajem. Ludzie są rządzeni, ich umysły kształtowane, gusta kształtowane, ich idee sugerowane, głównie przez ludzi, o których nigdy nie słyszeli. Jest to logiczna konsekwencja sposobu, w jaki zorganizowane jest nasze demokratyczne społeczeństwo. Ogromna liczba istot ludzkich musi współpracować w ten sposób . W prawie każdym akcie naszego codziennego życia jesteśmy zdominowani przez stosunkowo niewielką liczbę osób, które rozumieją procesy umysłowe i wzorce społeczne mas. To oni pociągają za druty, które kontrolują umysły opinii publicznej”. [12]

W swojej głównej pracy zatytułowanej „Propaganda” [13] , którą napisał w 1928 r., Bernays przekonywał, że manipulowanie opinią publiczną jest niezbędną częścią demokracji, ponieważ jednostki są z natury niebezpieczne (dla kontroli i grabieży elit), ale mogą być wykorzystywane i kierowane przez te same elity dla ich korzyści ekonomicznych. Wyraźnie wierzył, że praktycznie całkowita kontrola populacji jest możliwa i być może łatwa do osiągnięcia. Napisał dalej, że:

„Żaden poważny socjolog nie wierzy już, że głos ludu wyraża jakąkolwiek… mądrą ideę. Głos ludu wyraża umysł ludu, a umysł ten rekompensują… osoby, które rozumieją manipulację opinią publiczną. Składa się z odziedziczonych uprzedzeń i symboli, klisz i formuł werbalnych dostarczanych im przez przywódców. Na szczęście… polityk jest w stanie za pomocą propagandy kształtować i kształtować wolę ludu. Tak wielka jest liczba umysłów, które można kontrolować, i są one tak wytrwałe, gdy są podporządkowane, że [wytwarzają] nieodpartą presję, wobec której ustawodawcy, redaktorzy i nauczyciele są bezradni. ”

I nie tylko masy publiczne były „z natury niebezpieczne”, ale przywódcy narodu również pasują do tego opisu, a zatem również wymagają manipulacji i kontroli. Bernays zdał sobie sprawę, że jeśli możesz wpływać na przywódców narodu, z ich świadomą współpracą lub bez niej, możesz kontrolować rząd i kraj, i właśnie na tym się skupił. znowu Bernays:

„W niektórych dziedzinach naszego codziennego życia, w których wyobrażamy sobie, że jesteśmy wolnymi agentami, rządzą nami dyktatorzy posiadający wielką władzę. Istnieją niewidzialni władcy, którzy kontrolują losy milionów. Na ogół nie zdaje sobie sprawy, w jakim stopniu słowa i czyny naszych najbardziej wpływowych ludzi publicznych są dyktowane przez sprytne osoby działające za kulisami. Ani też, co jeszcze ważniejsze, do jakiego stopnia nasze myśli i nawyki są modyfikowane przez władze. Niewidzialny rząd ma tendencję do skupiania się w rękach nielicznych z powodu kosztów manipulowania maszynerią społeczną, która kontroluje opinie i zwyczaje mas”.

A w tym przypadku „niewielu” to bogate elity przemysłowe, ich jeszcze bogatsi przyjaciele bankierzy i ich bracia, którzy kontrolują media, przemysł wydawniczy i rozrywkowy.

Aż do pierwszej wojny światowej te teorie tworzenia całkowicie fałszywej opinii publicznej opartej na dezinformacji, a następnie manipulowania nią w celu kontroli populacji, były nadal tylko teoriami, ale zdumiewający sukces propagandy Bernaysa i jego grupy podczas wojny obnażył możliwości nieustanne kontrolowanie opinii publicznej we wszystkich sprawach. „Sprytni” projektanci „niewidzialnego rządu” Bernaysa opracowali standardową technikę tego, co było zasadniczo propagandą i kontrolą umysłu, a przynajmniej kontrolą opinii, i zinfiltrowali ją w całym rządzie Stanów Zjednoczonych, jego departamentach i agencjach oraz przywódcach i politykach. Zbiegając się z tym, praktykowali zarażanie przywódców każdej możliwej do zidentyfikowania grupy – braterskiej, religijnej, handlowej, patriotycznej, społecznej – i zachęcanie tych ludzi do zarażania w podobny sposób swoich zwolenników.

Wielu zauważyło czarno-białą mentalność, która przenika Amerykę. Dużą część winy należy zrzucić na metody propagandowe Bernaysa. Sam Bernays twierdził, że propaganda może wywoływać szybkie i silne reakcje emocjonalne w społeczeństwie, ale zakres tych reakcji był ograniczony, ponieważ ładunek emocjonalny tkwiący w jego propagandzie stworzyłby rodzaj mentalności binarnej, ostatecznie zmuszając populację do zaprogramowanej czarnej i biały świat – dokładnie to, co widzimy dzisiaj w Stanach Zjednoczonych. To nie jest trudne do zrozumienia. Kiedy Bernays zalał opinię publiczną sfabrykowanymi opowieściami o Niemcach sziskabujących dzieci, zakres potencjalnych reakcji był całkowicie emocjonalny i ograniczał się do odrazy lub być może zablokowania informacji. W sensie, nasz przełącznik emocjonalny zostanie zmuszony do przełączenia się w pozycję „włącz” lub „wyłącz” , bez żadnych innych rozsądnych wyborów.

Nieliczna elita, jak nazwał ją Bernays, wcześnie zdała sobie sprawę z potencjału kontroli rządów, a w każdej kolejnej administracji USA prezydent i jego personel Białego Domu, politycy, przywódcy wojska i agencji wywiadowczych padali ofiarą tego ta sama choroba przebiegłej manipulacji. „Intensywne pragnienie wojny” Roosevelta w 1939 r. [ 14 ][ 15 ][ 16 ] było wynikiem tego samego procesu infekcji, a po zarażeniu oczywiście zaaprobował infekcję całej populacji amerykańskiej. Walter Lippmann i Edward Bernays odnieśli sukces, który przerósł ich najśmielsze oczekiwania. [17] [18]

Bernays – wojna marketingowa

Odkrywając propagandę jako narzędzie kontroli umysłów opinii publicznej i jej wykorzystanie w marketingu wojennym, warto rzucić okiem na historyczne tło działań wojennych Bernaysa. W tym czasie europejscy syjonistyczni Żydzi zawarli porozumienie z Anglią, aby wciągnąć Stany Zjednoczone do wojny z Niemcami, po stronie Anglii, za przysługę, za którą Anglia przyzna Żydom posiadanie Palestyny jako lokalizacji nowej ojczyzny . [19] Palestyna nie „należała” do Anglii, nie Anglia mogła ją dawać, a Anglia nie miała prawnego ani moralnego prawa do zawarcia takiej umowy, ale mimo to została zawarta.

Prezydent USA Wilson był zdesperowany, aby wypełnić swoje zobowiązania wobec swoich opiekunów, włączając Stany Zjednoczone do pierwszej wojny światowej zgodnie z ich życzeniem, ale ludność amerykańska nie była zainteresowana wojną europejską, a nastroje społeczne były całkowicie przeciwne uczestnictwu. Aby ułatwić osiągnięcie pożądanego rezultatu, Wilson stworzył Komitet ds. Informacji Publicznej (The Creel Commission), [20] propagować wojnę poprzez masowe pranie mózgów w Ameryce, ale Creel był jedynie „frontem” grupy, która składała się ze specjalnie dobranych mężczyzn z mediów, reklamy, przemysłu filmowego i środowisk akademickich, a także specjalistów w dziedzinie psychologii. Dwoma najważniejszymi członkami byli Walter Lippman, którego Wilson opisał jako „najbardziej błyskotliwego człowieka w swoim wieku” i Bernays, który był czołowym ekspertem grupy od kontroli umysłu, obaj Żydzi i obaj świadomi stawki w tej grze. Bernays planował połączyć spostrzeżenia psychiatryczne swojego wuja Freuda z psychologią mas połączoną z nowoczesnymi technikami reklamowymi i zastosować je do zadania masowej kontroli umysłów. To rozległe plany propagandowe Bernaysa i jego wpływ na propagowanie ewidentnie fałszywej idei, że przystąpienie USA do wojny miało na celu przede wszystkim „zaprowadzenie demokracji w całej Europie”, które okazały się tak skuteczne w zmianie opinii publicznej na temat wojny. Dzięki Edwardowi Bernaysowi narodził się amerykański marketing wojenny i nigdy nie umrze.

Uwaga dla czytelników: Część następującej bezpośrednio po niej treści, która szczegółowo opisuje szczegóły propagandy Lippmana i Bernaysa dotyczącej I wojny światowej, nie jest moją własną pracą. Został wyodrębniony kilka lat temu z dłuższego dokumentu, dla którego nie mogę teraz zlokalizować oryginalnego źródła. Jeśli czytelnik jest w stanie zidentyfikować to źródło, byłbym wdzięczny za otrzymanie tej informacji, abym mógł odpowiednio przypisać autorowi jego rozległe badania.

„Stworzenie CPI przez Wilsona było punktem zwrotnym w historii świata, pierwszą prawdziwie naukową próbą kształtowania, manipulowania i kontrolowania percepcji i przekonań całej populacji”. Z autorytetem Wilsona, ludzie ci otrzymali niemal nieograniczone możliwości działania swoją magią, a aby zapewnić powodzenie ich programu i zagwarantować ostateczne posiadanie Palestyny, ci ludzie i ich komitet przeprowadzili „program wojny psychologicznej przeciwko amerykańskim ludzi na skalę niespotykaną w historii ludzkości i z takim stopniem sukcesu, o jakim większość propagandystów mogła tylko pomarzyć”.

Otrzymawszy pozwolenie i szerokie upoważnienie od prezydenta USA i Białego Domu do „prowadzenia opinii publicznej do wojny” [ 21 ], a ich sukcesowi zagrażały powszechne nastroje antywojenne wśród opinii publicznej, ludzie ci postanowili zaprojektować coś, co Lippman nazwał „wytwarzanie zgody”. Komisja przyjęła na siebie zadanie „zbadania różnych dróg przepływu informacji do ludności i zalania tych kanałów materiałami prowojennymi”. Ich wysiłek był niezrównany pod względem skali i wyrafinowania, ponieważ Komitet miał uprawnienia nie tylko do oficjalnego cenzurowania wiadomości i ukrywania ich przed opinią publiczną, ale także do wytwarzania fałszywych wiadomości i rozpowszechniania ich w całym kraju wszystkimi kanałami. W bardzo krótkim czasie Lippman i Bernays byli na tyle dobrze zorganizowani, że zaczęli zalewać Stany Zjednoczone antyniemiecką propagandą składającą się z literatury nienawiści, filmów, piosenek, artykułów medialnych i wielu innych.

Według Bernaysa kluczem było odczłowieczenie i demonizacja narodu niemieckiego poprzez wypełnienie amerykańskich umysłów sfabrykowanymi opowieściami o horrorze. Posłuszne media, w większości należące do Żydów, posłusznie rozpowszechniały fałszywe historie o zatrutych cukierkach zrzucanych z samolotów, niemieckich żołnierzach nadziewających dzieci jak szaszłyki, gwałceniu zakonnic i wielu innych. Ostatecznie historie zostały uznane za prawdziwe, a naturalny opór opinii publicznej wobec wojny został przezwyciężony. „ Oni [Bernays i jego grupa] ćwiczyli ujawnianie sfabrykowanych historii o okrucieństwach, fałszywych oskarżeniach o terror i brutalność wobec dowolnego narodu lub narodu, który chcieli, aby opinia publiczna postrzegała jako „wroga”, a następnie testowali i oceniali reakcje opinii publicznej na ich manipulacje tym fałszywa propaganda”.

W swojej książce Opinia publiczna z 1922 r. [22] [ 23 ] Lippman napisał: „Jedyne uczucie, jakie ktoś może mieć w związku z wydarzeniem, którego nie doświadczył, to uczucie wywołane jego mentalnym obrazem tego wydarzenia… Jest bowiem wystarczająco jasne, że pod wpływem w pewnych warunkach ludzie reagują równie silnie na fikcje, jak na rzeczywistość”. I to była ta psychologiczna manipulacja, którą ci ludzie zastosowali, aby zmienić cały naród pokojowo nastawionych Amerykanów w zaciekłych podżegaczy wojennych. Historyczny zapis tego wieloletniego gobelinu kłamstw i nienawiści został dość dobrze pogrzebany, a Biały Dom, Kongres i Komitet spiskowały po wojnie, aby zniszczyć większość dowodów ich zbrodni , ale wierzę, że zarówno Ameryka, jak i Żydzi pewnego dnia będą musieli otwarcie przyznać się do tego rozdziału historii.

Dzięki Bernaysowi propaganda okrucieństwa – celowe szerzenie sfabrykowanego zła i nieludzkich zbrodni wojennych – stała się podstawą wysiłków Komitetu. Harold Lasswell napisał:

„Psychologiczne opory wobec wojny we współczesnych narodach są tak wielkie, że każda wojna musi wyglądać na wojnę obronną przed groźnym, morderczym agresorem. Nie może być żadnych dwuznaczności co do tego, kogo społeczeństwo ma nienawidzić… jeśli na początku nie wpadają w furię, użyj okrucieństwa. Stosowano ją z niezmiennym powodzeniem w każdym konflikcie znanym człowiekowi”.[ 24 ]

Oczywiście przyczyny i cele propagandy były o wiele bardziej złe niż wszystko, co domniemany „wróg” rozważał, ale celem było nie tylko wymyślenie wroga, ale sprawienie, by wróg „wydawał się dziki, barbarzyński i nieludzki” oraz więc godne zniszczenia. Zwykle posłuszne media powtarzają i upiększają historie bez próby potwierdzenia, a praktycznie w każdym przypadku późniejsze próby potwierdzenia opowieści o okrucieństwie okazują się bezowocne, a badacze nie są w stanie odkryć żadnych dowodów na wydarzenia, raport Bryce’a jest typowy, cały katalog „autorytatywnej dokumentacji zbrodni niemieckich”, który nagle zniknął bez śladu, gdy przyszedł czas na ich potwierdzenie.[ 25 ][ 26 ][ 27 ]

Lippman i Bernays podzielili swój Komitet na dziewiętnaście „oddziałów”, z których każdy był odpowiedzialny za inny rodzaj propagandy i każdy wykorzystywał umiejętności ogromnej liczby psychologów, ekspertów od reklamy i personelu mediów. Intencją było zalanie wszystkich środków komunikacji w celu podżegania do nienawiści do wszystkiego, co niemieckie i promowania przystąpienia Ameryki do wojny jako jedynej opcji dla patriotycznych Amerykanów. Ich nowy komitet wyprodukował dziesiątki tysięcy artykułów wypełnionych antyniemiecką propagandą nienawiści i dosłownie wypchał nimi każdą część amerykańskich mediów drukowanych . W przeciętnym tygodniu ponad 20 000 felietonów prasowych zawierało całkowicie fałszywe artykuły propagandowe wyprodukowane przez Komitet, propagujące nienawiść do Niemiec i Niemców, opisujące okrucieństwa, które nigdy nie miały miejsca, oraz przedstawiające Niemców jako okrutne i nieludzkie potwory. Komitet wymusił w amerykańskich mediach potężną autocenzurę, wprowadzając „dobrowolne wytyczne” mające na celu tłumienie sprzecznych treści.

Stworzyli dział „Funkcjonalności konsorcjalnych”, zatrudniający popularnych pisarzy do tworzenia esejów zawierających „oficjalną” propagandę, docierających każdego miesiąca do 10 do 15 milionów ludzi. Inny oddział był odpowiedzialny za sekcje rysunkowe w gazetach i innych mediach, z deklarowanym zamiarem „mobilizacji i kierowania rozproszoną potęgą rysunkową kraju do konstruktywnej pracy wojennej”. Zatrudniali tysiące rysowników, którzy „osiągnęli nowe wyżyny w sianiu nienawiści”, przedstawiając Niemców jako prymitywne i złe zwierzęta, które kradną, zabijają lub gwałcą wszystko, co napotkają.[ 28 ]

Stworzyli podobny Dział dla kina, który zaowocował produkcją dziesiątek oburzających i zjadliwie antyniemieckich filmów, filmów nienawiści zawierających całkowicie fikcyjne opowieści o okrucieństwach i bestialstwach popełnionych przez Niemców. To było źródłem scen filmowych, w których Niemcy (i Japończycy) strzelali z karabinów maszynowych do dzielnych amerykańskich pilotów podczas spadania na spadochronie. Żadna z tych opowieści nigdy nie była prawdziwa; te i wiele innych było całkowitymi fabrykacjami.

Wtedy, tak jak teraz, przemysł filmowy w USA był w większości kontrolowany przez Żydów, którzy byli chętni do pomocy. Jeden z żydowskich artykułów redakcyjnych stwierdził, że „każda osoba pracująca w tym przemyśle chce mieć swój udział” i że „poprzez slajdy, czołówki filmowe i zwiastuny, plakaty i reklamę w gazetach będą rozpowszechniać tę propagandę, tak niezbędną do natychmiastowej mobilizacji wielkich zasobów kraju ”. Oprócz filmów produkowanych przez studia filmowe, CPI stworzyło własny Dział Filmowy, który wyprodukował 60 lub 70 „oficjalnych” filmów, które co tydzień oglądało wiele dziesiątek milionów ludzi. Stworzyli Dział Reklamy, aby wpływać na ogólną reklamę komercyjną, i który umieszczał antyniemiecką propagandę wojenną w reklamach w gazetach i czasopismach, co często dawało im wolne miejsce, przy czym prawie każda większa publikacja w USA zawiera dużą liczbę tych reklam. Wyprodukowali także i rozprowadzili wiele tysięcy „oficjalnych” komunikatów prasowych, praktycznie działając jako ramię informacyjne rządu USA i faktycznie byli głównym dostawcą wiadomości wojennych dla narodu. Zwrócili się o pomoc do większości chrześcijańskich religii Ameryki, które były bardziej niż chętne do współpracy w podżeganiu do wojny, jak zawsze.

Lippmann i Bernays zorganizowali „Four Minute Men”, w których 75 000 ochotników wygłaszało prawie 8 milionów przygotowanych krótkich przemówień na temat niemieckich okrucieństw w szkołach, kinach, kościołach, synagogach, salach związkowych, gdziekolwiek i wszędzie. Bernays twierdził, że wygłosił prawie 8 milionów przemówień do około 315 milionów ludzi. Ogromną ich część prowadzili Żydzi. Zobacz obszerną notatkę[ 29 ]

Stworzyli „Wydział pracy z urodzonymi za granicą”, aby dotrzeć do wszystkich imigrantów w kraju w ich własnych językach, i wykorzystali członków tych społeczności do propagowania własnego narodu, a zwłaszcza zaatakowali wszystkich obcokrajowców w wieku wojskowym, którzy mogliby zostać wcieleni do armii. wojna. Lippman i Bernays napisali:

„Komitet ds. Informacji Publicznej jest powodem do dumy, tak jak powinien być w Ameryce, że dyrektorzy angielskiej, francuskiej i włoskiej propagandy byli jednością, zgadzając się, że nasza literatura wyróżnia się ponad wszystkie inne ze względu na błyskotliwą i skoncentrowaną skuteczność”.

Wykorzystali rolników, aby apelowali do rolników i biznesmenów, aby apelowali do biznesmenów. W sumie ich mówcy wygłosili ponad 7 milionów przemówień do ponad 300 milionów Amerykanów, wszystkie prowokując nienawiść do Niemiec i Niemców oraz nawołując do wojny. Po wielu z tych emocjonalnych parodii ludzie z widowni zbierali się w motłoch, który atakował i niszczył niemieckie domy i firmy w ich mieście.

Komitet zwrócił się szczególnie do kobiet , tworząc główną dywizję kobiecą do zwalczania kobiecego oporu, z obawy, że kobiety „mogą stanowić element wywrotowy w narodzie, szkodliwy dla jedności w czasie wojny i sprawnego funkcjonowania [obowiązkowego poboru do wojska]”. Dzięki bliskim kontaktom z mediami kontrolowały okładkę i większość treści wielu kobiecych magazynów, których używały do zachęcania kobiet do wysyłania swoich synów na wojnę, twierdząc, że powróci jako „mężczyzna”, a nie jako trup.

Stworzyli dział muzyczny i zatrudnili tysiące autorów piosenek do tworzenia piosenek z antyniemieckimi tekstami, a następnie ponownie wykorzystali swoje kontakty w mediach, aby były one stale odtwarzane w krajowych stacjach radiowych. Za zawartość biblioteki publicznej odpowiadał inny oddział , którego zadaniem było usuwanie wszystkich niemieckich książek, w tym dzieł znanych niemieckich autorów i filozofów. Wszystko, co przychylnie niemieckie było cenzurowane, usuwane z publicznego dostępu lub niszczone.

Być może podziałem najbardziej wskazującym na moralne bankructwo tych ludzi była ich praca z dziećmi ze szkół publicznych. Intensywnie wykorzystywali psychologów w programach szerzenia nienawiści do Niemiec w całym amerykańskim systemie szkół publicznych, gdzie małe dzieci były uczone pełnej gamy nienawistnej propagandy Bernaysa, a następnie wykorzystywane jako komiwojażerowie do odwiedzania innych szkół i szerzenia propagandy wśród swoich kolegów z klasy, zaszczepiając całkowicie sfabrykowane opowieści o niemieckich okrucieństwach do umysłów wszystkich małych dzieci. Po tych rozpalonych sesjach propagandowych wiele amerykańskich dzieci demonstrowało swój „patriotyzm”, atakując grupowo Niemców-Amerykanów i kamienując ich, czasami otrzymując gratulacje od lokalnych gazet za „wykonanie swojego obowiązku”. Grupa Bernaysa opublikowała wiele tysięcy książki i komiksy dla dzieci zawierające najbardziej podłe i nienawistne kłamstwa propagandowe. Dzieci ze szkółki niedzielnej otrzymały kolorowanki przedstawiające i zachęcające do przemocy wobec Niemców. Biblioteki sponsorowały antyniemieckie „godziny bajek” dla dzieci, które wykorzystywały propagandę nienawiści dostarczoną przez Bernays.

Publiczna literatura Bernaysa zaatakowała wszystko, co niemieckie w Ameryce, w tym szkoły i kościoły. W wielu szkołach zakazano nauczania języka niemieckiego „czystym Amerykanom”, a administratorów nakłaniano do zwalniania „wszystkich nielojalnych nauczycieli”, czyli Niemców. Nazwy niezliczonych miast i miasteczek zostały zmienione, aby wyeliminować ich niemieckie pochodzenie: Berlin w stanie Iowa stał się Lincoln w stanie Iowa. Niemieckie potrawy i nazwy potraw zostały usunięte z restauracji; kapusta kiszona stała się „kapustą wolności”; jamniki stały się „psami wolności”, a owczarki niemieckie „alzatami”. Wszystkim amerykańskim orkiestrom nakazano wyeliminowanie ze swoich występów muzyki klasycznych kompozytorów niemieckich, takich jak Beethoven, Bach i Mozart. W niektórych stanach używanie języka niemieckiego było zabronione w miejscach publicznych i przez telefon. Niemieccy profesorowie zostali wyrzuceni ze swoich uniwersytetów, Niemieckojęzycznym lub należącym do Niemiec lokalnym gazetom odmawiano dochodów z reklam, były one nieustannie nękane i często zmuszane do wycofania się z biznesu. „Patriotyczni” harcerze Ameryki przyczynili się do tego wysiłku, regularnie paląc pakiety niemieckich gazet, które były w sprzedaży, a Niemcy byli regularnie obrażani i opluwani przez innych obywateli.

Bernays ustanowił program kwestionowania patriotyzmu i lojalności wszystkich Niemców w Ameryce, określając każdego, kto ma poglądy antywojenne, jako dowód prima facie zdrady. Niemcy zostali zmuszeni do gromadzenia się na publicznych spotkaniach i denuncjowania Niemiec i ich przywódców. Zostali zmuszeni do zakupu obligacji wojennych i publicznego zadeklarowania wierności fladze USA. Gdy retoryka Bernaysa osiągnęła niebezpieczny poziom, proporcjonalnie wzrosła antyniemiecka histeria i przemoc. Wielu Niemców siłą usunięto ze swoich domów, często wyrywano nocą z łóżek, wyprowadzano na ulicę i rozbierano do naga, bito i biczowano, a następnie zmuszano do uklęknięcia i pocałowania amerykańskiej flagi. Wielu zostało osmołowanych i upierzonych, a następnie zmuszonych do opuszczenia swoich miast lub miasteczek. Niektórych zlinczowano z drzew. Księży i pastorów wyciągano z kościołów i bito za wygłaszanie kazań po niemiecku.

Antyniemiecka histeria sprawiła, że ludzie wszędzie widzieli szpiegów, a House i Bernays znacznie rozpalili ten trend, przygotowując niesławne przemówienie Wilsona z okazji Dnia Flagi, w którym stwierdził: zepsuć opinię naszego ludu”. Redaktorzy gazet krzyczeli, że wszyscy Niemcy to szpiedzy, którzy zatruwają amerykańskie wodociągi lub zarażają transporty medyczne do szpitali, i że większość „powinna być wyprowadzona o wschodzie słońca i rozstrzelana za zdradę”. Kongresmeni zalecali powieszenie lub wykonanie egzekucji w inny sposób na wszystkich Niemcach w Ameryce, Gubernatorzy stanów wzywają do użycia plutonów egzekucyjnych w celu wyeliminowania „elementu nielojalnego” z całego stanu. Sekretarz Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych Josephus Daniels stwierdził, że Amerykanie „włożą w serca tych ludzi bojaźń Bożą”. Większość Amerykanów zdaje sobie sprawę, że podczas [ponownie wywołanej przez Bernaysa] narodowej histerii podczas drugiej wojny światowej rząd USA zmusił ponad 100 000 urodzonych w USA Japończyków do obozów koncentracyjnych, ale historia wymazała fakt, że o wiele więcej Niemców było internowanych w obozach koncentracyjnych w Stanach Zjednoczonych przed i podczas pierwszej wojny oraz ponownie podczas drugiej wojny światowej, po której wszystkie ich aktywa zostały skonfiskowane. [ 30 ]

Podczas gdy Bernays „czynił świat bezpiecznym dla demokracji”, to bezpieczeństwo nie było przeznaczone dla Amerykanów. Pod okiem pułkownika EM House’a, który był żydowskim opiekunem Wilsona, Wilson uchwalił opresyjne ustawodawstwo, w tym ustawę o szpiegostwie i ustawę o buncie, które były całkowicie faszystowskie w treści i które czyniły nielegalne wszystko, co mogłoby przeszkodzić Ameryce w przystąpieniu do wojny.[31] ] [ 32 ] Wolność słowa i zgromadzeń oraz wolność prasy praktycznie zniknęły w Ameryce w tym czasie, ostatecznie nielegalne stało się mówienie lub pisanie czegokolwiek krytycznego wobec rządu USA, jego urzędników, a nawet jego „symboli”. Każde wyrażenie sprzeciwu wobec przystąpienia Ameryki do wojny skutkowałoby grzywną w wysokości 10 000 USD (średnia dziesięcioletnia pensja w tamtym czasie) lub 20 lat więzienia, przy czym większość uprawnień policyjnych została przyznana prywatnym grupom straży obywatelskiej, takim jak niesławna Amerykańska Liga Ochronna, która działała praktycznie bez nadzoru. Tłumienie opinii publicznej i sprzeciwu oraz kontrola sprawowana nad komunikacją antywojenną była powszechna. Ustawa o szpiegostwie stanowiła:

„Każdy list, pismo, okólnik, karta pocztowa, obraz, druk, rycina, fotografia, gazeta, broszura, książka lub inna publikacja, sprawa lub rzecz wszelkiego rodzaju zawierająca jakąkolwiek sprawę, która ma na celu utrudnienie służby rekrutacyjnej lub werbunkowej Niniejszym deklaruje się, że Stanów Zjednoczonych nie można wysyłać pocztą”.

Nie było dozwolone nic, co mogłoby przeszkodzić pomyślnej rekrutacji amerykańskich żołnierzy na wojnę, której chcieli tylko Żydzi. Mając to wszystko i wiele więcej, Bernays i Lippman zamienili Amerykę w wylęgarnię nienawiści do całej niemieckiej populacji, realizując cel syjonistycznych Żydów, jakim było użycie amerykańskiej armii jako narzędzia, ich własnej prywatnej armii, w europejskiej wojnie przeciwko spełnić swoje ambicje dotyczące Palestyny, iw ten sposób ci dwaj ludzie zmienili bieg historii.

To nie byłby ostatni raz, kiedy Lippman i Bernays użyli tych technik przeciwko Niemcom. Ten masowy atak został powtórzony niewiele ponad dziesięć lat później, aby zniszczyć Niemcy i popchnąć je do kolejnej wojny, której Niemcy nie chcieli. W latach trzydziestych ci sami żydowscy bankierzy europejscy, mający zasadniczo ten sam program, chcieli, aby Stany Zjednoczone przyłączyły się do kolejnej wojny, którą planowali rozpocząć przeciwko Niemcom . W 1933 r. rozpoczęli zakrojoną na szeroką skalę ogólnoświatową wojnę handlową, której celem było finansowe zniszczenie Niemiec, a nagłówki gazet brzmiały: „Judea wypowiada wojnę Niemcom”. [ 33 ][ 34 ][ 35 ][ 36] Już wywołali u Roosevelta „intensywne pragnienie wojny”, ale znów mieli ten sam problem z niechętną amerykańską opinią publiczną, stąd „kampania gniewu”, o której była mowa wcześniej, i powtarzali niemieckie historie o okrucieństwach we wszystkich krajach zachodnich, aż do prawie cały świat chciał zabić wszystkich Niemców.

Teorie Bernaysa i szablon manipulacji opinią publiczną miałyby stworzyć plan i wzór, którego rząd USA będzie używał wielokrotnie przez następne stulecie, aby skutecznie oszukać amerykańską opinię publiczną co do swoich motywacji i działań w ponad 100 przygodach wojskowych i zaślepić wszystkich do tragicznych skutków brutalnej polityki zagranicznej Ameryki.

W tym wszystkim Lippman i Bernays nie pracowali niezależnie ani bez wskazówek. Przed ich masowym „wysiłkiem wojennym” w USA w ramach I wojny światowej, przeprowadzili udany pilotażowy przypadek testowy w Wielkiej Brytanii, używając brytyjskich gazet należących do Rothschilda i innych Żydów, aby określić skuteczność ich metod. Plan masowej inżynierii opinii publicznej rozpoczął się w fabryce propagandy w Wellington House w Londynie na początku XX wieku , z lordami Northcliffe i Rothmere, Arnoldem Toynbee i oczywiście naszymi dwoma geniuszami marketingu wojennego, Lippmanem i Bernaysem. [37] [38] [39] [40] To właśnie z tego źródła wykluł się plan, aby zmusić prywatne banki Rezerwy Federalnej Rotszylda do Kongresu Stanów Zjednoczonych, i to wyszkoliło i szkoliło Lippmana i Bernaysa w zakresie metod kształtowania amerykańskiej opinii publicznej, aby popchnąć Stany Zjednoczone do pierwszej wojny światowej za propagowanie syjonizmu. Książka Bernaysa „Propaganda” przedstawia jasną wizję jego szkolenia, nie tylko w zakresie marketingu wojennego, ale także patologii amerykańskiej konsumpcji, samochodów, histerii patriotyzmu i wielu innych.

Wellington House ostatecznie przekształcił się w Instytut Tavistock[ 41 ], który został utworzony na Uniwersytecie Oksfordzkim w Londynie przez założycieli Królewskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych i Okrągłego Stołu i był zasadniczo rodzajem ośrodka masowego prania mózgów, zaczynającego się jako biuro wojny psychologicznej . To badania Instytutu Tavistock nad programowaniem psychologicznym zostały wykorzystane do stworzenia, a następnie wykorzystania wielkiej masowej histerii podczas zimnej wojny, wywołującej przerażające urojenia konfliktu nuklearnego ze Związkiem Radzieckim, który nawet doprowadził do tego, że miliony Amerykanów zbudowały schrony przeciwbombowe na swoich plecach jardy. Napisał to w biografii Bernaysa Tye’a „Niemożliwe jest fundamentalne zrozumienie rozwoju społecznego, politycznego, gospodarczego i kulturowego ostatnich 100 lat bez pewnego zrozumienia Bernaysa i jego zawodowych spadkobierców”.

Finansowanie podobno pochodziło od brytyjskiej rodziny królewskiej, Rothschildów i Rockefellerów i ostatecznie obejmowało tworzenie relacji transatlantyckich. W różnych okresach członkostwo w Instytucie Tavistock, Królewskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, Okrągłym Stole Rotszylda, Radzie Stosunków Zagranicznych, Klubie Rzymskim, Stanford Research Institute, Komisji Trójstronnej i NATO było wymienne. Stworzyli także ideologię dla dużych amerykańskich fundacji, takich jak Rockefeller i Carnegie, które dziś odgrywają cichą, ale główną rolę w zarządzaniu populacją.

Z tego szczurzego gniazda wyznawców szatana wyłoniło się wiele brudnych rzeczy, jednym z nich było brytyjskie Biuro Wojny Psychologicznej, które opracowało plan zniszczenia Niemiec nie poprzez atak na wojsko, ale przez faktyczne ludobójstwo ludności. Wydaje się, że międzynarodowi bankierzy byli właścicielami fabryk amunicji i innych wartościowych celów wojskowych po obu stronach ogrodzenia wojennego i chcieli, aby ich mienie było utrzymane w stanie gotowości do pracy pomimo wojny. Żydowskie rozwiązanie zalecane Churchillowi polegało na bombardowaniu ludności cywilnej w celu załamania morale narodu niemieckiego. Ci „socjologowie naukowi” ustalili, że zniszczenie 65% niemieckich mieszkań, zwykle łącznie z ich mieszkańcami, wystarczyłoby do takiego upadku. Stąd wzięła się sława brytyjskiego bohatera lotnictwa „Bombera” Harrisa, którzy przeprowadzali te nocne naloty – zawsze w nocy – których kulminacją było zbombardowanie Drezna. Wyjaśnienie nocnych nalotów jest zwykle podawane jako zapewnienie bezpieczeństwa załogom bombowców, ale jego celem było głównie wywołanie większego terroru wśród ludności cywilnej. Sam Harris zeznał, że jego dyrektywą nie było celowanie w cokolwiek, ale po prostu „wysadzanie w powietrze niemieckich miast jako całości. Celem były obszary mieszkalne klasy robotniczej, ponieważ były one bardziej zaludnione, a burze pożarowe były bardziej prawdopodobne”. Zakłóciłoby to niemiecką siłę roboczą i zdolność Niemiec do produkcji materiałów wojennych w ich obronie. Powszechne umyślne masakry niemieckiej ludności cywilnej przeprowadzane przez Harrisa – a także dokonywane przez Amerykanów – były desperacko utrzymywane w tajemnicy przed opinią publiczną i nadal nie pojawiają się nigdzie w podręcznikach historii z użytecznymi szczegółami ani z jakąkolwiek szczerą próbą dokładnego oszacowania ofiar wśród ludności cywilnej. To był plan, za którym podążał amerykański generał Curtis Lemay, te same nocne naloty na niskim poziomie, mające na celu eksterminację populacji Japonii i Korei.42 ]

Wszystko, co przeczytaliśmy powyżej o marketingu wojennym podczas przygotowań do dwóch wojen światowych, pochodzi z szablonu stworzonego przez Lippmana i Bernaysa wyłącznie w celu wspierania tworzenia państwa żydowskiego w Palestynie i promowania programu syjonizmu. Szablon ten był stale używany przez rząd Stanów Zjednoczonych (jako Prywatna Armia Bankierów) od drugiej wojny światowej, „konstruując zgodę i ignorancję” w populacjach amerykańskich i zachodnich, aby zamaskować prawie siedem dekad okrucieństw, demonizując niewinne kraje i narody w ramach przygotowań do 60 lub 70 inspirowanych politycznie kolorowych rewolucji lub „wojn wyzwoleńczych”, toczonych wyłącznie dla finansowych i politycznych korzyści garstki europejskich bankierów, wykorzystujących w tym celu armię Stanów Zjednoczonych jako prywatną armię, co spowodowało śmierć i nieszczęścia setki milionów niewinnych cywilów.

Bernays ponosi winę nie tylko za przystąpienie Ameryki do dwóch wojen światowych, ponieważ odegrał kluczową rolę w utorowaniu drogi do kanibalizacji i militarnej kolonizacji większości świata przez Stany Zjednoczone, a także za zainstalowanie i wspieranie przez Stany Zjednoczone dziesiątek brutalnych dyktatur wojskowych na całym świecie. świat. Jego pierwszym międzynarodowym projektem była pomoc w obaleniu przez Stany Zjednoczone popularnego rządu Jacobo Arbenza w Gwatemali. W tym czasie United Fruit Company Rockefellerów oraz różne amerykańskie elity i międzynarodowi finansiści posiadali większość Gwatemali, w tym 70% wszystkich gruntów ornych, urządzenia komunikacyjne, jedyny port kolejowy i żeglugowy, a także kontrolowali większość eksportu. Kiedy Arbenz rozpoczął wywłaszczanie i redystrybucję ziemi, Bernays rozwinął masową kampanię propagandową, która zabarwiła Arbenza jako komunistę, terrorystę, wróg demokracji, plama na ludzkości i wiele więcej, do tego stopnia, że amerykańska opinia publiczna poparła skandaliczną parodię i jedno z najbardziej brutalnych naruszeń praw człowieka w historii Stanów Zjednoczonych. Szablon Bernaysa został użyty około 70 razy podczas inwazji Stanów Zjednoczonych na tak wiele narodów, co jest jednym ze źródeł ogromnego rozdźwięku między tym, co Amerykanie uważają, że zrobił ich rząd, a tym, co faktycznie zrobił. Na marginesie, Gwatemala zaapelowała do Organizacji Narodów Zjednoczonych o zaprzestanie masowej ingerencji Amerykanów w ich kraju, apel ten został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. do tego stopnia, że amerykańska opinia publiczna poparła skandaliczną parodię i jedno z najbrutalniejszych naruszeń praw człowieka w historii Stanów Zjednoczonych. Szablon Bernaysa został użyty około 70 razy podczas inwazji Stanów Zjednoczonych na tak wiele narodów, co jest jednym ze źródeł ogromnego rozdźwięku między tym, co Amerykanie uważają, że zrobił ich rząd, a tym, co faktycznie zrobił. Na marginesie, Gwatemala zaapelowała do Organizacji Narodów Zjednoczonych o zaprzestanie masowej ingerencji Amerykanów w ich kraju, apel ten został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. do tego stopnia, że amerykańska opinia publiczna poparła skandaliczną parodię i jedno z najbrutalniejszych naruszeń praw człowieka w historii Stanów Zjednoczonych. Szablon Bernaysa został użyty około 70 razy podczas inwazji Stanów Zjednoczonych na tak wiele narodów, co jest jednym ze źródeł ogromnego rozdźwięku między tym, co Amerykanie uważają, że zrobił ich rząd, a tym, co faktycznie zrobił. Na marginesie, Gwatemala zaapelowała do Organizacji Narodów Zjednoczonych o zaprzestanie masowej ingerencji Amerykanów w ich kraju, apel ten został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. Szablon Bernaysa został użyty około 70 razy podczas inwazji Stanów Zjednoczonych na tak wiele narodów, co jest jednym ze źródeł ogromnego rozdźwięku między tym, co Amerykanie uważają, że zrobił ich rząd, a tym, co faktycznie zrobił. Na marginesie, Gwatemala zaapelowała do Organizacji Narodów Zjednoczonych o zaprzestanie masowej ingerencji Amerykanów w ich kraju, apel ten został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. Szablon Bernaysa został użyty około 70 razy podczas inwazji Stanów Zjednoczonych na tak wiele narodów, co jest jednym ze źródeł ogromnego rozdźwięku między tym, co Amerykanie uważają, że zrobił ich rząd, a tym, co faktycznie zrobił. Na marginesie, Gwatemala zaapelowała do Organizacji Narodów Zjednoczonych o zaprzestanie masowej ingerencji Amerykanów w ich kraju, apel ten został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. apel, który został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty. apel, który został życzliwie przyjęty przez sekretarza generalnego ONZ Daga Hammarskjolda, który okazał się kłopotliwy dla USA. Zrobiłby to ponownie kilka lat później i zostałby zamordowany przez CIA za swoje kłopoty.

Szybkie podsumowanie

Wielu z nas widziało historie o niemieckich żołnierzach nabijających niemowlęta na bagnety, o spadochroniarzach strzelających z karabinu maszynowego, opowieści o beczkach pełnych gałek ocznych zebranych przez nazistów, o Niemcach odcinających piersi każdej napotkanej kobiecie, o jedzeniu dzieci, o przerabianie ciał zmasakrowanych cywilów na tłuszcz i glicerynę do wyrobu broni. Po wojnie Bernays otwarcie przyznał, że użył sfabrykowanych okrucieństw, aby wywołać nienawiść do Niemiec, a podczas obu wojen światowych nigdy nie odkryto żadnych dowodów potwierdzających którekolwiek z tych oburzających oskarżeń.

Łatwo przychodzi nam na myśl demonizacja Iraku przez George’a W. Busha, ohydne opowieści o masowych rzeziach, gazowaniu setek tysięcy i grzebaniu w masowych grobach, broni nuklearnej gotowej do odpalenia w ciągu 15 minut, odpowiedzialności za 9-11, dzieci wyrzucane z inkubatorów, Saddam używał rozdrabniaczy drewna do eliminowania przeciwników politycznych i dysydentów. Możemy pomyśleć o opowieściach o libijskiej Viagrze, które okazały się bezpodstawnymi fabrykacjami – typową propagandą okrucieństwa. Wietnam, Afganistan, Syria, Iran i dziesiątki innych wojen i inwazji przebiegały według tego samego szablonu, aby przekonać opinię publiczną do nieuzasadnionej wojny rozpoczętej wyłącznie w celach politycznych i handlowych.

Szybkie przejście do teraźniejszości

Jesteśmy dzisiaj w tym samym miejscu, z tymi samymi ludźmi prowadzącymi tę samą „kampanię gniewu” przeciwko Chinom w ramach przygotowań do III wojny światowej. John Pilger zgadza się ze mną , o czym świadczy jego niedawny artykuł „Nadchodzi kolejna Hiroshima – chyba że ją teraz zatrzymamy”. [ 43 ] Tak samo jak Gordon Duff . [ 44]] Znaki są teraz wszędzie, a kampania zakończyła się sukcesem. Konieczne jest zwrócenie uwagi na potrzebę „kampanii gniewu” w przeciwieństwie do „kampanii nienawiści”. Do działania nie kieruje nas nienawiść, ale złość. Mogę tobą całkowicie gardzić, ale to samo w sobie nic nie da. Tylko wtedy, gdy ogarnia mnie złość, chcę zgasić twoje światła. A to, jak wyraźnie zauważyli Lippman i Bernays, wymaga naładowanej emocjonalnie propagandy okrucieństwa, takiej, jaka jest tak dobrze wykorzystywana przeciwko Niemcom i jest tak dobrze wykorzystywana dzisiaj przeciwko Chinom. Ponieważ potrzebujemy propagandy okrucieństwa, aby rozpocząć wojnę, wydaje się, że nie brakuje.

Obecnie w Chinach „ miliony Uigurów z Xinjiang są torturowane w setkach obozów koncentracyjnych” [ 45 ] w ramach „kampanii represji” [ 46 ], z niemal obowiązkową obecnie „ przymusową sterylizacją” milionów.[ 47 ] Ale nie jest tak źle, ponieważ „wszyscy żydowscy Amerykanie chcą pomóc w powstrzymaniu tego ludobójstwa ”.[ 48 ] Ponadto „Partia Komunistyczna” zniszczyła „setki cmentarzy Uigur”[ 49 ] i nie tylko łamie wszelkie możliwe prawa człowieka, ale zakazał religii. [ 50 ]

Większość czytelników wie, że Chiny nakazały zamknięcie konsulatu USA w Chengdu w odwecie za przymusowe zamknięcie konsulatu chińskiego w Houston, ale niewielu zdaje sobie sprawę, że stanowiło to kolejny „holokaust”, o czym świadczy żona Jima Mullinaxa, konsula generalnego USA w Chengdu, zastanawiając się przed światem, „ czy Żydzi byli tacy jak my, kiedy opuszczali swoje domy, aby ukryć się przed nazistami przed II wojną światową” .[ 51 ]

Następnie mamy Huawei, najbardziej niebezpieczną jednostkę szpiegowską na świecie , która bez wątpienia jest odpowiedzialna za „Pekin próbujący„ ukraść ”amerykańską szczepionkę COVID-19”, ale w kolejnych najświeższych wiadomościach Chińczycy „próbują ukraść wszystko” . Nie tylko to, ale Chiny niedawno włamały się do Watykanu i oto dlaczego to zrobiły. [ 52 ]

Wszyscy wiedzą, że nowe prawo bezpieczeństwa w Hongkongu oznacza „podzwonne dzwonu śmierci dla wolności i demokracji w Hongkongu” . Czytaliśmy wiele o „groźnym militaryzmie” Chin w ich własnym China Pond, ale nie wszyscy wiedzą, że Chiny przedstawiają japońskie siły powietrzne „nieustannym ciężarem” z 947 (licząc je) wtargnięciami w japońską przestrzeń powietrzną „w ostatnim roku podatkowym kończący się w marcu.”[ 53 ][ 54 ] Nie wiedziałem, że prowokacyjne najazdy wojskowe działają w ciągu roku podatkowego, ale może w Japonii jest inaczej.

Sekretarz stanu USA Mike Pompeo przemawia w Bibliotece Prezydenckiej Richarda Nixona w Yorba Linda w Kalifornii, 23 lipca. Retoryka Pompeo dotycząca Chin i Partii Komunistycznej niewiele wskazuje na nowe idee od czasu upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku. : Reuters

Następnie pan Pompeo mówi nam: „ Prawda jest taka, że nasza polityka . . . wskrzesił upadającą gospodarkę Chin, tylko po to, by zobaczyć, jak Pekin gryzie międzynarodowe ręce, które go karmią ”. [ 55 ] Ponadto, że (z powodu COVID-19) Chiny „spowodowały ogromny ból, utratę życia ”, a „ Komunistyczna Partia Chin zapłaci cenę ”. [ 56 ] Oczywiście wszyscy wiemy, że „ Chiny” ukradły wirusa COVID-19 z laboratorium w Winnipeg w Kanadzie, a następnie wypuściły go na świat – a Pompeo ma dowód [ 57 ], a nawet „chiński wirusolog ma dowód”, że „Chiny” zaangażowały się w masową przykrywkę w górę, zanieczyszczając świat [ 58], a następnie „uciekając z Hongkongu”, ponieważ „wiem, jak traktują demaskatorów”. [ 59 ] I oczywiście „ Chiny muszą zostać pociągnięte do odpowiedzialności za zniszczenie Covid-19 ” [ 60 ] i dlatego wszyscy w USA chce pozwać „Chiny”. „Australia” domaga się międzynarodowego śledztwa w sprawie roli Chin w COVID-19. [ 61 ] Co za niespodzianka .

I oczywiście mamy prawie nieograniczoną liczbę poważnych prowokacji , od Hongkongu, Tybetu, Sinciangu, Tajwanu, mórz południowochińskich, po chińskie konsulaty, reporterów medialnych, studentów, badaczy, ograniczenia wizowe, szpiegostwo, Huawei, wojnę handlową, wszystko zrobione w nadziei wywołania paniki i przesadnej reakcji chińskich przywódców, co jest najłatwiejszym sposobem usprawiedliwienia nowej wojny.

Listę można by ciągnąć jeszcze przez kilkaset stron. Nigdy w życiu nie widziałem tak ciągłej, niesłabnącej fali propagandy nienawiści skierowanej przeciwko jednemu narodowi, z pewnością równoważnej z tym, co zrobiono przeciwko Niemcom, jak opisano powyżej, aby przygotować się do przystąpienia USA do pierwszej wojny światowej. I działa, robi to, do czego jest przeznaczony. Kanada, Australia, Wielka Brytania, Niemcy, Indie, Brazylia kupują podżeganie do wojny i zwracają się przeciwko Chinom. Więcej nastąpi. Global Times doniósł o „wzajemnym zaufaniu między Australią a Chinami na najniższym w historii poziomie”.[ 62 ]

T-shirty i czapki „Bojkotuj Chiny” zalewają Indie, Huawei jest coraz częściej zakazany w krajach zachodnich, chińskie aplikacje społecznościowe, takie jak Tik-Tok, są zakazane, a Bryan Adams ostatnio zatrzasnął wszystkich Chińczyków jako „jedzący nietoperze, mokry rynek -sprzedawców zwierząt, wirusów, chciwych drani”. [ 63 ][ 64 ] W niedawnej ankiecie (przeprowadzonej, ponieważ musimy mierzyć sukces naszej pracy w taki sam sposób, jak Bernays i Instytut Tavistock, jak wspomniano wcześniej), połowa wszystkich etnicznych Chińczyków w Kanadzie była zastraszana i nękana z powodu COVID 19.

Około 45% Chińczyków w Kanadzie stwierdziło, że „grożono im lub zastraszano ich w jakiś sposób”, aż 50% stwierdziło, że niedawno zostało publicznie znieważonych, a 30% stwierdziło, że doświadczyło . . . „jakiejś fizycznej sprzeczki”, a 60% stwierdziło, że przemoc była tak zła, że „musieli zreorganizować swoją codzienną rutynę, aby tego uniknąć”. Pewna kobieta po sześćdziesiątce powiedziała, że mężczyzna powiedział jej i jej córce : „ Każdego dnia modlę się, abyście umarli ”. [ 65 ]

To celowe, systematyczne atakowanie Chin i Chińczyków (przykro mi to mówić przez żydowskie media) spowodowało 700% wzrost przestępstw z nienawiści wobec Chińczyków , a Kanada nie jest bynajmniej jedynym krajem doświadczającym tego zjawiska. Nie lepiej jest w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i większości krajów Europy. Mogłoby się wydawać, że prawa przeciwko mowie nienawiści są tylko dla dobra Żydów, a już na pewno nie dla Chińczyków. Lippmann i Bernays byliby dumni.

Kilka lat temu jeden z prezenterów wiadomości pozwał CNN za nakazanie mu kłamstwa w wiadomościach. CNN wygrało sprawę. Nie zaprzeczyli, że nakazali prezenterowi wiadomości kłamstwo. Ich obrona opierała się po prostu na stanowisku, że amerykańskie media informacyjne „nie mają obowiązku mówić prawdy”. A RT niedawno poinformowało, że prawie 9 na 10 Amerykanów widzi „średnie lub wysokie” nastawienie we wszystkich przekazach medialnych, [ 65 ][ 66 ] jednak, jak widzimy, większość tych samych osób i bardzo duża część ludność wielu narodów wciąż ulega tej samej propagandzie nienawiści.

Dodałbym cztery końcowe punkty do tego eseju.

(1) Nie ma sposobu, aby uniknąć wniosku, że historia rzeczywiście się powtarza, demonizując kolejny naród, celowo wywołując wystarczającą nienawiść i gniew, aby usprawiedliwić kolejną wojnę światową.

(2) Chociaż impuls do tego pochodzi z pewnością ze strony Stanów Zjednoczonych, Amerykanie nie są całkowicie winni, ponieważ jedynie wykonują rozkazy. Korzenie tego wszystkiego leżą absolutnie w Europie, wśród kliki międzynarodowych Żydów i syjonistów, z Amerykanami ponownie będącymi „prywatną armią bankierów”. Nasz nowy rząd światowy nie może powstać bez zniszczenia zarówno Chin, jak i Rosji (i Iranu), ale Chiny są główną przeszkodą i muszą zostać wyeliminowane. W trzeciej wojnie światowej Chiny i Rosja staną po tej samej stronie i przy odrobinie szczęścia obie zostaną zniszczone za jednym zamachem. Taki jest plan. Twoja wiara w to nie jest istotna dla jego wykonania.

(3) Międzynarodowi Żydzi mają jakiś powód (w ich mniemaniu), by czuć urazę do Chin. Po pierwsze, Chiny miały zostać rozczłonkowane i zamienione w wieczną dojną krowę, co było planem udaremnionym przez Mao i jego rewolucję. Wszyscy wiedzą, że Żydzi byli eksmitowani z wielu krajów wiele razy w ciągu wielu setek lat, ale nikt nie zdaje sobie sprawy, że dwie z tych eksmisji miały miejsce stosunkowo niedawno, jedna z Japonii bezpośrednio przed II wojną światową (źródło ogromnego Getto w Szanghaju, a nie uciekinierzy przed Hitlerem, jak głoszą mity), a drugi z Chin. To nie „Brytyjczycy”, ale międzynarodowe żydowskie rodziny bankowe, Rothschildowie, Sassoonowie, Kadoori i inni byli całkowicie odpowiedzialni za trwającą 150 lat chińską trawestację opium. Nie będę tu wchodził w szczegóły, ale zaraz po drugiej wojnie światowej, jednym z pierwszych czynów Mao było wypędzenie wszystkich Żydów z Chin i skonfiskowanie wszystkich ich aktywów związanych z opium – w tym całego miasta Szanghaj i oddziałów HSBC na kontynencie. Nie zapomnieli i chcą zwrotu pieniędzy.

(4) Biorąc pod uwagę źródło nacisku na trzecią wojnę światową i planowane zniszczenie Chin, pozostaje zastanowić się, co, jeśli w ogóle, można zrobić, aby zapobiec trzeciemu ogólnoświatowemu holokaustowi. Nawet znając źródła, wypowiedzenie wojny co najwyżej kilku tysiącom jednostek rozproszonych między może dziesięcioma narodami jest mało praktyczne.

Znam tylko jeden sposób, aby zapobiec zbliżającej się trzeciej wojnie światowej: sprawić, by Izrael za nią zapłacił. Gdybym na ostatnim stanowisku władzy wezwał ambasadora Izraela i poinformował go, że gdyby mój naród został zepchnięty do wojny ze Stanami Zjednoczonymi, mój pierwszy odwet byłby skierowany nie przeciwko Stanom Zjednoczonym, ale przeciwko Izraelowi, że zastosuję jakąkolwiek część mojego arsenału nuklearnego było konieczne, aby to osiągnąć. Moją tezą jest, że Izrael jest dla tych ludzi zbyt ważny, by go poświęcać, i że w obliczu takiej groźby uznanej za wiarygodną wycofaliby się. Biorąc pod uwagę wszystko, co wiem, nie wierzę, że można w inny sposób zapobiec trzeciej wojnie światowej.

Notatki

[1] https://hofs.online/david-irving-churchills-war/

[2] https://www.paulcraigroberts.org/2020/01/13/germanys-war-chapter-4-the-allied-conspiracy-to-instigate-prolong-wwii/

[3] https://thegreateststorynevertold.tv/the-war-criminal-churchill/

[4] ttps://research.calvin.edu/german-propaganda-archive/schul05.htm

[5] „Niemcy stają się zbyt silne. Musimy ją zmiażdżyć. – Winston Churchill przemawiający podczas prywatnego lunchu w 1936 r. Wspomnienia z 1961 r. generała Roberta E. Wooda. II wojna światowa. Carl J. Schneider, Dorothy Schneider. Strona 15. https://epdf.pub/world-war-iiba3861990de341cde6cbf5d7f05c8af383518.html

[6] „Wymusimy tę wojnę na Hitlerze, czy tego chce, czy nie”. – Winston Churchill (transmisja z 1936 r.). „Ta wojna jest wojną angielską, a jej celem jest zniszczenie Niemiec”. – Winston Churchill (audycja z jesieni 1939 r.)

[7] „Musicie zrozumieć, że ta wojna nie jest przeciwko Hitlerowi czy narodowemu socjalizmowi, ale przeciwko sile narodu niemieckiego, który ma być rozbity raz na zawsze, niezależnie od tego, czy jest w rękach Hitlera czy księdza jezuity”. – Winstona Churchilla [1940]; EmrysHughes, Winston Churchill, Jego kariera w czasie wojny i pokoju, str. 45); Książka ta została wydana w Wielkiej Brytanii w 1950 roku pod tytułem „Winston Churchill w wojnie i pokoju”. Amerykańska wersja zatytułowana „Winston Churchill: British bulldog: his kariera w wojnie i pokoju” została opublikowana w 1955 roku i była wersją zredagowaną z usuniętymi wybranymi cytatami.

[8] http://www.bbc.com/culture/story/20161021-the-psychological-tricks-used-to-help-win-world-war-two

[9] https://library.brown.edu/create/fivecenturiesofchange/chapters/chapter-7/student-movement/

[10] https://www.amazon.com/Engineering-Consent-Edward-L-Bernays/dp/B0007DOM5E

[11] http://classes.dma.ucla.edu/Fall07/28/Engineering_of_consent.pdf

[12] https://www.goodreads.com/quotes/203430-the-being-and-intelligent-manipulation-of-the-organized-habits-and

[13] https://www.amazon.com/Propaganda-Edward-Bernays/dp/0970312598

[14] https://famguardian.org/Subjects/Scams/FDR/fdr.htm

[15] https://www.chroniclesmagazine.org/article/wikileaks-1941/

[16] https://mises.org/library/roosevelt-nobody-knows

[17] http://www.rationalrevolution.net/war/condition_of_modern_american_soc.htm

[18] http://www.rationalrevolution.net/war/condition_of_modern_american_soc.htm

[19] https://www.history.com/topics/middle-east/balfour-declaration

[20] https://publicdiplomacy.wikia.org/wiki/Creel_Committee

[21] https://www.ebooks.com/en-us/book/712398/media-control/noam-chomsky/

[22] https://www.amazon.com/Public-Opinion-Original-Walter-Lippmann/dp/1947844563

[23] https://wps.pearsoncustom.com/wps/media/objects/2429/2487430/pdfs/lippmann.pdf

[24] http://www.revisionist.net/hysteria/cpi-propaganda.html

[25] http://www.revisionist.net/hysteria/cpi-propaganda.html

[26] https://net.lib.byu.edu/~rdh7/wwi/comment/bryce.html

[27] https://www.ataa.org/armenian-issue-revisited/the-bryce-report-british-propaganda-and-the-turks

[28] http://historymatters.gmu.edu/d/5052.html

Komisja Informacji Publicznej, Biuro Rysunków, Biuletyn nr 16, 28 września 1919, 1–2.

[29] http://historymatters.gmu.edu/d/4970/

Four Minute Men – przemówienia ochotnicze podczas I wojny światowej . Przedruk w Alfred Cornbise, War As Advertised: The Four Minute Men and America’s Crusade, 1917–1918 (Filadelfia: American Philosophical Society, 1984).

Nagłówki wiadomości o czterominutowych mężczyznach:

Czterominutowi mężczyźni mówiący w jidysz docierają do żydowskiej dzielnicy Nowego Jorku
Zorganizowany pod rządami rabina Robinsona w celu przenoszenia wiadomości rządowych do żydowskich teatrów i teatrów
Teraz planuje wysłać osoby mówiące w języku jidysz do sklepów, w których większość osób pochodzenia żydowskiego jest zatrudniona
Nowojorski oddział Four Minute Men prowadzi bardzo skuteczną pracę wśród dużej populacji żydowskiej tego miasta.

Pan Joseph B. Thomas, były lokalny przewodniczący Four Minute Men w Nowym Jorku, napisał co następuje:

„Praca jest zorganizowana pod kierownictwem rabina AG Robinsona, dyrektora wykonawczego Stowarzyszenia Młodych Mężczyzn Hebrajczyków. Obecnie sekcja żydowska działa w 30 teatrach, wysyłając do każdego z prelegentów dwa razy w tygodniu. Wśród nich są wszystkie duże żydowskie teatry miasta, z których każdy ma średnią frekwencję 2000 na przedstawieniu. W ten sposób docieramy do około 25 000 osób tygodniowo. Spodziewamy się, że wkrótce każda żydowska publiczność w domu kinowym lub żydowskim teatrze będzie przemawiać do żydowskiego teatru, do którego przemawiać będzie żydowski mówca. Zarówno jidysz, jak i angielski są używane zgodnie z charakterem słuchaczy. Dyrektorzy kilku Hebrajskich Stowarzyszeń Młodych Mężczyzn w Wielkim Nowym Jorku są wymienieni jako „Czterominutowi mówcy, ’, a także od czasu do czasu zwracają się do swoich członków na tematy przydzielone im z Waszyngtonu. Planujemy teraz wysłać osoby posługujące się językiem jidysz do różnych sklepów w mieście, gdzie najczęściej zatrudniana jest pomoc żydowska. Organizujemy również dotarcie do tysiąca lub więcej synagog w mieście, w których język jidysz jest najlepiej rozumiany. Mówców przedstawia się w kinach za pomocą slajdów ze zwykłymi ogłoszeniami, wydrukowanymi w języku jidysz”.

[30] http://www.revisionist.net/hysteria/cpi-propaganda.html

[31] https://www.history.com/this-day-in-history/us-congress-passes-sedition-act

[32] https://www.history.com/this-day-in-history/us-congress-passes-espionage-act

[33] https://www.nationalists.org/library/hitler/daily-express/judea-declares-war-on-germany.html

[34] https://vimeo.com/49275330

[35] https://archive.org/stream/JewsDeclareWarOnGermany1933/JewsDeclareWarOnGermany1933_djvu.txt

[36] https://www.wintersonnenwende.com/scriptorium/english/archives/articles/jdecwar.html

[37] https://www.cambridge.org/core/journals/historical-journal/article/wellington-house-and-british-propaganda-during-the-first-world-war1/0E3BEB8F4CC3EAD3D1B415D4E6A832F4

[38] https://www.bbc.co.uk/programmes/p032m651

[39] https://military.wikia.org/wiki/Wellington_House

[40] http://britishdeepstate.net/propaganda-bureau-british-deep-state-wellington-house/

[41] https://thebridgelifeinthemix.info/in-profile/in-profile-the-tavistock-institute-of-human-relations-and-the-destruction-of-the-west/