Prawdopodobnie najstarszą mitologią polarną jest mitologia Atlasa, króla Atlantydy, który trzymał cały świat na swoich barkach. Atlas miał siedem córek, Hesperyd, które spędzały dni tańcząc wokół Drzewa Życia. Ponadto zwinięty wokół drzewa i strzegący jego złotych jabłek nieśmiertelności, żył wąż. Królestwo Atlantydy miało kształt koncentrycznych kręgów lądu oddzielonych koncentrycznymi kręgami wody ze „Świątynią Posejdona”, znajdującą się w samym centrum, gdzie święte byki wędrowały swobodnie, a krew byków ofiarnych była wylewana na zewnątrz świątyni.

Rzeczywisty termin medyczny dla najwyższego 33. kręgu kręgosłupa, który podtrzymuje ludzką czaszkę, to „Atlas”. Kiedy więc mówi się, że Atlas metaforycznie trzyma świat na swoich barkach, dosłownie chodzi o twoją głowę/umysł, który on podtrzymuje. Podobnie, „Świątynia Posideona” znajduje się między „skroniami” po bokach głowy, a czaszka, patrząc z góry, doskonale przypomina Atlantydę lub „oko byka”. Dlaczego środek celu miałby być nazywany „okiem byka”? Bycze oko w centrum to trzecie oko, szyszynka znajdująca się w geometrycznym punkcie środkowym ludzkiego mózgu, która „wędruje swobodnie” w komorze płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest ona otoczona przez korę mózgową, która sama jest pokryta warstwą stale przepływającej/pompowanej (ofiarnej byczej) krwi i otoczona czaszką: Trzy koncentryczne kręgi ciała stałego oddzielone dwoma koncentrycznymi kręgami cieczy.

Mikrokosmiczne Drzewo Życia to nasz układ mózgowo-rdzeniowy z licznymi rozgałęzionymi zwojami nerwowymi. Siedem Hesperyd, które tańczą wokół i strzegą Drzewa Życia, to siedem czakr, siedem centrów energetycznych wzdłuż kręgosłupa, w których znajdują się kluczowe organy, a mianowicie mózg, szyszynka, gardło, serce, pępek, kość krzyżowa i krocze. Wreszcie, wąż Ladon zwinięty wokół Drzewa Życia to transformująca energia węża Kundalini, która leży zwinięta u podstawy kręgosłupa, uwięziona przez nasze połączone dolne kręgi.

Źródło: https://www.youtube.com/@FlatEarthEric