Powiedzenie czegokolwiek o niewłaściwym zachowaniu Izraela grozi więzieniem

Autor, PHILIP GIRALDI 

Ostatnio miało miejsce wiele incydentów, które byłyby interesujące, jeśli ktoś ma obawy co do opłakanego stanu wolności słowa w Europie i Stanach Zjednoczonych, w tak zwanych „demokracjach”, które zwykle przechwalają się swoimi swobodami i prawami swoich obywatele. Bronią wybraną w Stanach Zjednoczonych i innych krajach anglosaskich jest określenie „mowa nienawiści”, które obejmuje również „pisanie nienawiści”, „posiadanie literatury lub filmów nienawiści”, a nawet „myślenie nienawiścią”. W Europie, gdzie „mowa nienawiści” jest często określana za pomocą angielskich słów, wyrażenie to jest często poprzedzone słowem „nielegalne”, aby upewnić się, że uwaga dotycząca konsekwencji została zwrócona, a potencjalna kara jest zrozumiała. W rzeczywistości niektórzy Europejczycy zostali skazani i wysłani do więzienia, gdy fałszywie wierzyli, że korzystają z wolności słowa.

Chociaż określenie „nienawiść” zostało pierwotnie ukute w celu zniechęcenia do rasistowskiego języka i innych form wyrażania się, jest coraz częściej wykorzystywane przez Izrael i powiązane z nim żydowskie grupy wsparcia w celu kryminalizacji wszelkiej krytyki Izraela lub zachowań grup żydowskich. Rozszerzył swój zasięg, przechodząc do podzbiorów, w szczególności „negowania holokaustu” i „antysemityzmu”, które są również uważane ipso facto za przestępstwa z nienawiści w kontekście, w którym Żydów zawsze uważa się za ofiary, nigdy za sprawców przemocy.

Wiele z tego, co się dzieje, można opisać dość prostymi słowami: traktowanie Palestyńczyków przez Izrael i jego niesprowokowane śmiercionośne ataki na sąsiadów można rozsądnie określić jako „godne ubolewania”, a nawet ludobójstwo w przypadku Palestyńczyków. Poza tym Izrael udający demokrację prowadzi system kontroli nad mniejszością chrześcijańską i muzułmańską w obrębie własnych granic, a także na terenie przez niego nielegalnie okupowanym, który można określić mianem „apartheidu”, gdzie mniejszość jest zmuszona zaakceptować ograniczone zasoby i konsekwentnie surowe traktowanie ze strony dominującej populacji żydowskiej. Co więcej, ekstremistyczna koalicja rządowa pod przewodnictwem premiera Benjamina Netanjahu jeszcze bardziej pogorszyła sytuację tych nie-Żydów, których kontroluje, mówiąc o wprowadzeniu masowych wypędzeń i więzień.

Z pewnością Izrael stał się domem dla Żydów, którzy nie mogą dłużej tolerować nikogo innego. Niektórzy ministrowie w nowym rządzie są szczególnie nikczemni w swoich poglądach, ale należy założyć, że Netanjahu i inni w jego administracji szczerze popierają przekształcenie Izraela w prawdziwie, a nawet wyłącznie żydowskie państwo, co w rzeczywistości jest prawnie określone. Jedynym ministrem najczęściej cytowanym za swoje okrucieństwo i rasizm jest Itamar Ben-Gvirpartii Siła Żydowska. Ben-Gvir został oskarżony o zbrodnie 50 razy i skazany osiem razy, w tym raz za wspieranie żydowskiej grupy terrorystycznej. Jest byłym zwolennikiem nieżyjącego już prawicowego fanatyka Meira Kahane i, podobnie jak Kahane, wyobraża sobie Izrael, który jest jak najbardziej wolny od Palestyny ​​i skoncentrowany wyłącznie na interesach żydowskich. Wezwał do deportacji Arabów, którzy nie są lojalni wobec żydowskiego Izraela, aneksji całego Zachodniego Brzegu i sprawowania pełnej izraelskiej suwerenności nad Wzgórzem Świątynnym, gdzie znajduje się czczony przez muzułmanów meczet Al-Aqsa. Popiera ustawodawstwo sprzeciwiające się międzynarodowym umowom „podziału” miejsca Al-Aqsa w celu umożliwienia regularnym wyznawcom żydowskim, a nawet pojawiły się sugestie, że rząd izraelski będzie dążył do odbudowy tak zwanej biblijnej Drugiej Świątyni,

Ben-Gvir jest znany ze swoich prowokacji skierowanych przeciwko palestyńskim muzułmanom i chrześcijanom. Prowadził marsze uzbrojonych osadników obnoszących się z izraelskimi flagami przez arabskie dzielnice miast i miasteczek, a nawet przyprowadzał osadników i innych ekstremistów do meczetu Al-Aksa podczas ramadanu, aby przerwać piątkowe modlitwy. Ironią losu jest to, że od listopada 2022 r. jest ministrem bezpieczeństwa narodowego, co daje mu władzę nad policją, w tym tzw. Strażą Graniczną, a także siłami policyjnymi zlokalizowanymi na nielegalnie okupowanym Zachodnim Brzegu. Rzeczywiście, w praktyce Ben-Gvir dąży do tego, aby Kneset uchwalił ustawę wyraźnie przyznającą immunitet prawny wszystkim izraelskim żołnierzom za wszelkie zabójstwa Palestyńczyków. Naciskał także na parlament, aby ustanowił formalną,

Innym ekstremistą, który uzyskał ważne ministerstwo w rządzie Netanjahu, jest Bezalel Yoel Smotrich, który od 2022 r. jest ministrem finansów. Niedawno odbył kontrowersyjną podróż do Stanów Zjednoczonych, gdzie spotkał się z przywódcami amerykańskich syjonistów. Smotrich jest przywódcą Religijnej Partii Syjonistyczneji mieszka w nielegalnym osiedlu w domu na okupowanym przez Izrael Zachodnim Brzegu, który również został zbudowany podwójnie nielegalnie poza samą osadą. Smotrich popiera rozbudowę izraelskich osiedli na Zachodnim Brzegu, sprzeciwia się jakiejkolwiek formie państwowości palestyńskiej, a nawet zaprzecza istnieniu narodu palestyńskiego. Domaga się państwowego sądownictwa, które opiera się wyłącznie na Torze i tradycyjnym prawie żydowskim. Oskarżony o podżeganie do nienawiści wobec arabskich Izraelczyków, powiedział arabskim izraelskim prawodawcom w październiku 2021 r., że „to błąd, że David Ben-Gurion nie dokończył roboty i nie wyrzucił was wszystkich w 1948 r.”.

Rosnąca brutalność izraelskiego rządu i jego sił bezpieczeństwa wywołała reakcję wśród wielu obserwatorów na całym świecie, więc zwolennicy Izraela zaangażowali się we własne pierwsze uderzenie, często używając broni „zbrodni nienawiści”. Zasadniczo obrócili ustawodawstwo dotyczące przestępstw z nienawiści na swoją korzyść, przekonując wiele narodów do przyjęcia definicji antysemityzmu „przestępstwa z nienawiści” Międzynarodowego Sojuszu na rzecz Pamięci o Holokauście (IHRA), aby automatycznie obejmowała krytykę Izraela jako równorzędną z nienawiścią do Żydów. Kiedy to nie działa, potężne lobby izraelskie może również uciekać się do znacznie bardziej brutalnych gróźb. Kiedy pięć lat temu Islandia próbowała dokonać nielegalnego obrzezania niemowląt, uznając to za okaleczenie narządów płciowych dokonane na dziecku, które nie wyraziło na to zgody, Liga Przeciwko Zniesławieniu (ADL) zagroziłauwolnić żydowską potęgę, aby zniszczyć ich gospodarkę i międzynarodową reputację jako karę za uczynienie ich kraju „niegościnnym dla Żydów”.

Teraz, gdy dżin „zbrodni nienawiści” wraz z powiązanymi z nim powiązaniami z negowaniem holokaustu i antysemityzmem został wypuszczony z butelki, jest regularnie używany do uciszenia każdego, kto nawet pośrednio krytykuje wybitnych Żydów, takich jak George Soros. Konserwatyści, w tym Tucker Carlson i Elon Musk, byli ostatnio na celowniku etykiety antysemityzmu po tym, jak odnieśli się do Sorosa i jego „globalistycznego” programu. Jestem przekonany, że Tucker został zwolniony przynajmniej częściowo z powodu żydowskiej presji na FOX, ponieważ był bardzo krytyczny wobec grup takich jak histeryczna ADL i jej ohydny dyrektor Jonathan Greenblatt.

Roger Waters, były wokalista Pink Floyd, okazał się potężnym krytykiem izraelskiego traktowania Palestyńczyków. W rezultacie był ścigany przez władze w Europie, odwoływano jego koncerty i grożono mu podjęciem kroków prawnychżeby się zamknął. Antysemityzm administracji Bidena, car Deborah Lipstadt, również go zaatakował, mówiąc: „Całkowicie zgadzam się z [internetowym] potępieniem Rogera Watersa i jego nikczemnego zniekształcenia Holokaustu”. Miała na myśli tweet, w którym stwierdziła, że ​​„jestem chora i zniesmaczona obsesją Rogera Watersa, by umniejszać i trywializować Zagładę oraz sarkastyczny sposób, w jaki rozkoszuje się deptaniem ofiar systematycznie mordowanych przez nazistów. W Niemczech. Wystarczy. Trywializacja Holokaustu jest kryminalizowana w całej UE”. Departament Stanu, przemawiając w imieniu Białego Domu,

Można by zauważyć, że przedstawienie Watersa jest w zasadzie nieprawdziwe – jest on krytykiem izraelskich zbrodni przeciwko ludzkości, ale nie nienawidzi Żydów. Można również dodać, że fakt, że Departament Stanu Stanów Zjednoczonych faktycznie ma specjalnego wysłannika do walki z antysemityzmem, mówi sam za siebie i mówi dokładnie, kto rządzi w Waszyngtonie. Zastanawiam się, ile kosztuje coroczne prowadzenie ust Lipstadta z bez wątpienia dobrze wyposażonego biura w Foggy Bottom? Może ktoś powinien przeprowadzić analizę kosztów i korzyści i dać Debbie jej dokumenty dotyczące chodzenia.

Poza tym kilka innych niedawnych historii pokazuje, jak to wszystko często działa w praktyce, aby skonfrontować i uciszyć krytyków. Szwedzka gwiazda muzyki pop, Zara Larsson, stoi w obliczu najwyraźniej skoordynowanej reakcji w mediach społecznościowych po tym, jak skrytykowała sposób, w jaki Izrael traktuje Palestyńczyków. W wiadomości na Instagramie do swoich 6,3 miliona obserwujących 23-latka oświadczyła, że ​​trwająca transgraniczna przemoc, w której giną głównie Arabowie, jest „zbrodnią” przeciwko Palestyńczykom. Jej starania, by być nieco sprawiedliwym, zostały zignorowane w przesłaniu, które później skasowała, gdzie napisała: „Musimy stanąć w obronie narodu żydowskiego na całym świecie w obliczu antysemickiej przemocy i gróźb, ale musimy także wezwać państwo podtrzymujące apartheid i ZABIJAJĄCE cywilów, finansowane z dolarów amerykańskich”. Zakończyła wiadomość hashtagiem „#freepalestine”.

Larsson raczej nie wzywała do atakowania Żydów czy czegoś w tym rodzaju, ale reakcja na jej komentarz była symptomatyczna dla typowej przesadnej reakcji Izraela i jego przyjaciół, ilekroć ktoś kwestionuje standardową narrację o izraelskiej wiecznej ofierze. Dwa inne przypadki komentarzy na temat Izraela, które doprowadziły do ​​zdecydowanej reakcji na ukaranie sprawców, miały miejsce w ciągu ostatniego miesiąca w Stanach Zjednoczonych podczas ceremonii rozpoczęcia studiów. Pierwszy odbył się 12 maja ^, na uroczystości rozdania dyplomówdla szkoły prawniczej City University of New York (CUNY), gdzie Fatima Mousa Mohammed, pochodząca z Queens, która została wybrana przez klasę absolwentów 2023 do przemawiania podczas ceremonii 12 maja, pochwaliła CUNY za wspieranie aktywizmu studenckiego, powołując się w szczególności na akceptacja grup studenckich protestujących przeciwko brutalności Izraela wobec Palestyńczyków. Powiedziała: „Izrael nadal bezkrytycznie zrzuca kule i bomby na wyznawców, mordując starych, młodych, a nawet atakując pogrzeby i cmentarze, ponieważ zachęca motłoch dokonujący linczu do ataków na domy i firmy Palestyńczyków. Gdy więzi swoje dzieci, kontynuuje swój projekt kolonializmu osadników, wypędzając Palestyńczyków z ich domów. Cisza jest już nie do przyjęcia”.

Reakcja na Mohammeda była natychmiastowa, w tym zjadliwy reportaż w New York Post , wezwanie kilku grup żydowskich do obcięcia funduszy dla CUNY i żądanie zwolnienia dziekana szkoły prawniczej. A kontrowersje ponownie pojawiły się w wiadomościach, gdy drugi student zabrał głos na początku w El Camino community college w Torrance w Kalifornii. 18-letnia Jana Abulaban ostro skrytykowała politykę izraelskiego rządu w swoim przemówieniu 9 ^czerwca .

Abulaban, która urodziła się w Jordanii w rodzinie palestyńskich uchodźców, podobno poczuła się „zainspirowana” przemówieniem Fatimy Mousy Mohammed i powiedziała słuchaczom: ich życia każdego dnia z powodu opresyjnego państwa apartheidu, Izraela, zabijającego i torturującego Palestyńczyków w tej chwili”.

Była oczywiście natychmiastowa reakcja na przemówienie Abulabana pochodzące z różnych proizraelskich źródeł na Zachodnim Wybrzeżu iw Nowym Jorku. Brooke Goldstein, rzekoma prawniczka zajmująca się prawami człowieka, założycielka The Lawfare Project , powiedziała: „To jeszcze jeden przykład systemowej nienawiści do Żydów, którą obserwujemy na naszych kampusach uniwersyteckich. Kiedy uczeń wygłasza przemówienie inauguracyjne skierowane przeciwko Żydom, handlując nowoczesnymi tropami antysemityzmu, jasne jest, że w tej szkole doszło do całkowitego niepowodzenia w promowaniu sprawiedliwości społecznej dla narodu żydowskiego. Gdyby jakakolwiek inna grupa mniejszościowa była w ten sposób celem ataku, bigot poniósłby konsekwencje. Społeczność żydowska zasługuje na nie mniej”.

Oczywiście obie kobiety mówiły tylko prawdę o tym, co dzieje się na Bliskim Wschodzie. Ani nie atakowali religii żydowskiej, ani Żydów per sei tylko skrytykował przerażające zachowanie Izraela. Kiedy ostatnio sprawdzałem, Izrael był obcym krajem, którego polityka zarówno zagraniczna, jak i wewnętrzna jest uważana za bardzo wątpliwą przez większość świata, więc dlaczego miałby być chroniony przed kwestionowaniem w Stanach Zjednoczonych? Obie kobiety były odważne, by zabrać głos, wiedząc z pewnością, że staną się celem wielu przyjaciół i zwolenników państwa żydowskiego. Ci z nas, którzy nadal wypowiadają się na temat ludobójczej polityki Izraela, również mogą oczekiwać nie mniej, zwłaszcza że zarówno rządy federalne, jak i wiele rządów stanowych, a także media są teraz na polowaniu na czarownice skierowane przeciwko tym, którzy chcą mówić prawdę. Ale musimy wytrwać. Jak to ujęła Fatima Mousa Mohammed: „Milczenie nie jest dłużej akceptowane”.

Philip M. Giraldi, Ph.D., jest dyrektorem wykonawczym Council for the National Interest, fundacji edukacyjnej 501(c)3 podlegającej odliczeniu od podatku (Federalny numer identyfikacyjny #52-1739023), która poszukuje polityki zagranicznej USA w większym stopniu opartej na zainteresowaniach na Bliskim Wschodzie. Strona internetowa to Councilforthenationalinterest.org, adres to PO Box 2157, Purcellville VA 20134, a jej adres e-mail to inform@cnionline.org .

Źródło https://www.unz.com/pgiraldi/the-hate-crime-purging-of-antisemites-is-underway/