Przed powstaniem rzymskiego kościoła ortodoksyjnego, datowanego na pierwszy wiek naszej ery, gnostycy byli sektą chrześcijan o bardzo odmiennym zestawie wierzeń od tego, czym wkrótce miała się stać nowa, kwitnąca religia chrześcijaństwa. Gnostycy twierdzili, że byli w rzeczywistości pierwotnymi chrześcijanami, a kościół rzymski był oszustem, który dokooptował i zmienił ich mitologię. Wielu pierwotnych założycieli, takich jak Marcjon i Tacjan, było w rzeczywistości pobożnymi gnostykami, którzy później opuścili ortodoksję, twierdząc, że kościół „tworzył oszustwo historycznego chrześcijaństwa”. Gnostycyzm nadal rozwijał się wraz z kościołem rzymskim, dopóki nie został uznany za herezję i zdelegalizowany przez cesarza Konstantyna w 325 r. Po kanonizacji Biblii prawosławnej wszystkie pozabiblijne ewangelie gnostyckie zostały uznane za heretyckie i albo ukryte, albo zniszczone pod groźbą śmierci. Na przełomie następnego stulecia wszyscy pozostali gnostycy, którzy nadal otwarcie praktykowali, byli ścigani jako heretycy…

Źródło: https://www.youtube.com/@FlatEarthEric